Frank hield zijn adem in, terwijl hij met zijn hand de mond van Inge afdekte.
Ze keken allebei naar de deur. Waren ze nou maar niet hiernaartoe gekomen. Papa had nog zó gezegd dat hij eerst de buurt wilde verkennen voor ze alleen weg mochten. Inge deed Franks hand opzij en seinde dat ze zelf ook wel haar mond kon houden.
Waarom vinden jongens toch altijd dat ze de leiding moeten nemen?
Zelf kan ik toch ook de leiding nemen dacht Inge. Chagrijnig keek ze Frank aan die nog steeds zijn hand op haar mond had liggen. Boos gaf ze hem een duw, daar lag hij dan met een hoop kabaal. Meteen toen ze duw gaf had ze spijt dat ze het deed. Frank schreeuwde het uit van de pijn, toen hij weer een beetje bijgekomen was begon hij op Inge te schelden. Frank was inmiddels opgestaan. Inge probeerde haar excuses aan te bieden, maar daar wilde Frank niet naar luisteren. Meteen toen Inge haar mond open deed gaf hij haar een harde rake klap in haar gezicht. Inge reageerde meteen en gebruikte haar gesloten vuist. Tijdens hun kleine vechtpartij klonk er een harde klap. De voordeur van het oude verlaten huis was dicht gegaan. Zou hij dicht zijn gewaaid of was er iemand in het huis? Dit waren twee grote raadsels voor de broer en zus. Toen ze de knal hoorden keken ze elkaar geschrokken aan. Inge kroop dicht tegen haar oudere broer aan. Ze vond het toch wel fijn dat hij de leiding nam dacht ze achteraf. Inge besefte zich dat ze toch maar even haar mond dicht had moeten houden. Plots kwamen er tranen in haar ogen, ze kroop nog dichter tegen haar grote broer aan. Het voelde zo vertrouwd in het oude verlaten huis. Ze hoorde gebonk, iemand kwam de trap op. Banger en banger werden ze. Toen ze zo ver mogelijk in het donkere hoekje van de slaapkamer waren gekropen ging de deur open. Daar stond hij dan, de grote man waar iedereen in het dorp ze voor had gewaarschuwd. De man is gevaarlijk hadden ze gezegd, hij had mensen op gesloten en daarna opgegeten hij joeg op kleine onschuldige konijntjes om ze daarna uit het raam te hangen. De man zag er heel aardig en lief uit dachten Inge en Frank. Ze kropen een beetje uit de hoek. De man begon vriendelijk tegen ze te praten, hij stelde zich voor vertelde dat hij heel eenzaam was nadat zijn vrouw 20 jaar geleden was overleden. De kinderen vonden hem aardig en hadden medelijden met hem. Sinds die dag zijn ze elke dag bij de man op bezoek geweest.